maandag 9 mei 2011

Rood verkeerslicht

Braaf sta ik voor het rode verkeerslicht te wachten. Om mij heen een handjevol jongelui, ook op de fiets. Ze hebben pret. Lachen luid en kletsen gezellig. Het mag nog wel even rood blijven.
Plots komt een oudere man op zijn fiets. Hij rijdt ons allemaal voorbij en fietst door het rode verkeerslicht de drukke kruising op. Soepel laveert hij tussen de auto’s door en vervolgt zijn weg. Het lachen van de jongelui verstomt. “Wat is dát nou weer,” zegt een meisjesstem naast me. “Ja, ’t is wat met die jeugd van tegenwoordig,” gromt een jongen. Ik deel hun verontwaardiging.
Direct daarna springt het verkeerslicht op groen en fietst ieder zijns weegs. Vlak voor me zie ik de oude man bij de volgende kruising hetzelfde kunstje flikken. Als ik stop voor het rode verkeerslicht, bekijkt een jonge vader het tafereel zichtbaar geïrriteerd. “Kijk nou,” zegt hij, “en ik maar proberen mijn zoontje te leren dat hij moet stoppen voor rood licht!”
Even later is het groen. Ik besluit de oude man in te halen en aan te spreken op zijn gedrag.
Ik ga naast hem fietsen. “Dag, meneer,” zeg ik vriendelijk, maar zakelijk genoeg.
Verschrikt kijkt hij op. “U bent wat ze noemen een asociale verkeersdeelnemer,” geef ik hem mee. “U rijdt overal zomaar door rood. Dat is niet alleen gevaarlijk, maar ook asociaal.”
Hij kijkt me brutaal aan. “Heb jij daar dan last van?”
Ik kijk brutaal terug. “U,”zeg ik. “Ik ben u. Net zoals u u bent. Dat werkt met beleefdheid net als met verkeersregels: gewoon doen.”
Hij is duidelijk van zijn stuk gebracht. “Maar om op uw vraag terug te komen. Die is niet eens relevant,” werp ik tegen. “Het gaat niet om mij en waar ik last van heb. Het gaat om u en uw verkeersgedrag. En dat is niet netjes.”
Verontwaardigd kijkt hij me aan. “Oh…,” hoor ik hem stamelen. Voor mij is het gesprek dan al afgelopen. Hij hoeft voor mij niets terug te zeggen. Want dat is nou het verschil tussen een discussiepunt en een mededeling.
Ik fiets verder en laat de oude man achter me. En om maar het goede voorbeeld te geven, steek ik keurig mijn rechterhand uit als ik even later rechtsafsla.
Of de man iets gaat doen met mijn opmerking, weet ik niet. Ik heb in ieder geval mijn plicht gedaan en hem aangesproken op zijn gedrag.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten